Sot, në ditën ndërkombëtare të gjuhës amtare, marrim e me kënaqësi botojmë, një poezi të shkrimtarit, gjuhëtarit, poetit, këngëtarit arbëresh Pino Cacozza:
Mirëdita Dheu im, Dheu i gjithve
Sot 21 shkurt 2014 është dita internacjonale të gjuhavet, festohet Gjuha Mëmë, Arbërishtja ime.
Fjala na bashkon, o vëllezer.
Kudo gjëndemi, tingulli na lidhen njerin me jetrin pa u njohur fare. Fati na shprishi e jemi të ndarë, por një fill i padukshëm na shton. Është filli i shpirtit arbëror, atje ku afër o larg thomi bukë, thomi kripë e thomi zëmër. Mendimi jep emocjion.
Shkrujta një poezi e re dhe kam dëshirë t’ e ndanj me ju.
GJUHA MËMË
|
Sa bukur është kur fjet arbërisht,
thue mëmë, thue at, thue biri im,
zëmra këndon e, vazhdimisht,
vala çë del të sjell paq’ e gëzim.
Kur je bashkë bular të mban,
kur je vet nga trëmbja të mbron,
të mbjedh e të puthen kur qan
e kur ule të shtyn e të shton.
Është Gjuha e Mëmës, i pari mall,
tingulli i fatit çë të përsjell,
çë kur u leve e njera çë rri,
fuqia çë gjen, ylli ndër ball,
drita e agimit çë të pjell,
melodia e trurit, dashuri.
|
Quant’è bello parlare albanese,
dici mamma, dici padre, dici figlio,
il cuore canta e, continuamente,
l’onda che esce ti porta pace e gioia.
Quando sei insieme fiero ti tiene,
quando sei solo ti protegge,
quando piangi ti accoglie e ti bacia
e quando siedi ti sospinge e ti unisce.
È la Lingua della Madre, primo amore,
il suono del fato che t’accompagna,
da quando sei nato e fino al tuo stare,
la forza che trovi, la stella in fronte,
la luce dell’alba che ti partorisce,
la melodia della mente, amore.
|
Pino Cacozza, 21 shkurt/febbraio 2014
