Kalimi me sukses i testimit varet nga prefektura ku e bën. Në gjysmën e rasteve data për mbajtjen e tij jepet përtej afatit të parashikuar me ligj. Ja një përmbledhje të dhënash e ministrisë së Brendshme
Romë, 22 shkurt 2015 – Që njohja e gjuhës italiane është shumë e rëndësishme për të jetuar në Itali, është fakt i pamohueshëm. Kjo konsideratë ka hyrë edhe në ligjin e imigracionit, i cili nga fundi i vitit 2010 detyron të kalojnë provimin e italishtes të gjithë ata që kërkojnë të shumëdëshiruarën leje BE për qëndruesit afatgjatë, që njihet ndryshe si karta e qëndrimit.
Testimi organizohet nga Sportelet Unike për Imigracionin të prefekturave. Kandidatët dëgjojnë disa tekste të regjistruara e lexojnë në italisht, më pas u përgjigjen një seri pyetjesh që shërbejnë për të verifikuar nivelin e njohjes së gjuhës. Në fund duhet të tregojnë që dinë edhe të shkruajnë në italisht, duke përpiluar një letër të shkurtër përshëndetjeje apo kërkimi faljeje.
Kush e ka provuar tregon se testi është i kapërcyeshëm. Këtë e konfirmojnë edhe shifrat zyrtare. Sipas një raporti të botuar pak ditë më parë nga ministria e Brendshme, nga 9 dhjetori 2010 (datë kur risia hyri në fuqi) deri më 11 shkurt 2015, janë paraqitur për të bërë provën e italishtes mbi 483 mijë imigrantë e nga këta, mbi 386 mijë vetë apo rreth 80%, e kanë marrë.
Gjithsej janë thirrur nga Sportelet Unike mbi 650 mijë imigrantë, por 140 mijë prej tyre nuk janë paraqitur për testim. Prefekturat më të ngarkuara kanë qenë ajo e Milanos (59.666 takime për mbajtjen e testit), Roma (46.858) dhe Brescia (26.960). Ndjekin Bolonja (18.237), Bergamo (17.532), Firence (17.165) dhe Napoli (16.079).
Po t’u hedhësh një sy të dhënave vëren që kalimi me sukses i testimit, në njëfarë mënyre, është i lidhur me vendin ku ai mbahet.
Edhe pse mesatarja kombëtare e kalimit me sukses të testit është 80%, bien në sy dallime të konsiderueshme nga një provincë në tjetrën. Vetëm mes atyre me më shumë kërkesa vërehet se në Napoli provën e italishtes e kalojnë me sukses 90% e kandidatëve, ndërsa në Brescia vetëm 67%. Imigrantët në Brescia njohin italishten më keq se ata në Napoli, apo thjesht kanë hasur në testim më të vështirë e komisione më të rrepta?
Një tjetër e dhënë interesante – që vë në dukje edhe njëherë (e nuk ishte aspak e nevojshme) hendekun italian mes të thënit e të bërit, apo më mirë mes ligjit dhe praktikës – është ajo mbi kohën që kalon nga çasti i prenotimit deri në datën e testimit.
Dekreti i ministrisë së Brendshme (DM 4 qershor 2010) që disiplonon testin e gjuhës italiane flet qartë. Thotë që “i huaji paraqet, në mënyrë telematike, kërkesën për të marrë pjesë në testimin e njohurive të gjuhës italiane në Prefekturë” dhe që prefektura “e thërret brenda 60 ditëve nga paraqitja e kërkesës”.
Sipas raportit të vetë ministrisë, në të vërtetë 46% e takimeve për testim kanë mbërritur pas dy muajve nga paraqitja e kërkesave. Edhe kjo është mesatarja kombëtare sepse po të shohim të dhënat e detajuara zbulojmë se pikërisht Milano, që ka numrin më të lartë të të testuarve, takimi jepet me vonesë në 73% të rasteve, ndërsa në Napoli vonesat shkojnë deri në 90%.
Edhe nga këto të dhëna del sërish sheshit që Sportelet Unike kanë nevojë për njerëz e mjete në mënyrë që praktikat burokratike të imigracionit t’i përpunojnë brenda afateve të përcaktuara. Në të kundërt mali i praktikave të prapambetura veç lartohet e qytetarëve të huaj nuk u mbetet tjetër veçse të presin.
Shkarko:
Test di lingua italiana per soggiornanti di lungo periodo. I dati del Ministero dell’Interno
Shqiptari i Italisë
(Ndiqni Shqiptariiitalise.com edhe në Facebook dhe Twitter)
