Në moshën 94-vjeçare sot është ndarë nga jeta, senator i përjetshëm Giulio Andreotti. 7 herë kryeministër i vendit – edhe në vitin 1991, kur shqiptarët mbërritën në masë në brigjet e Puglies – 22 herë ministër, është ndër politikanët italinë më jetëgjatë
Romë 6 maj 2013 – Sot, rreth mesdite, ka vdekur Giulio Andreotti, 94 vjeç.
Senatori i përjetshëm, shtatë herë kryeministër i vendit (ishte kryeministër gjatë sekuestrimit të Aldo Moros, apo gjatë vitit 1991 kur mijëra shqiptarë mbërritën në brigjet e Puglias, në fillim në Brindisi e më pas në Bari), 22 herë minister (si për shembull, 8 herë ministër i Mbrojtjes, 5 herë ministër i Jashtëm, 2 herë ministër i Financave, 2 herë ministër i Industrisë, nga një herë ministër i Brendshëm, i Thesarit, i Kulturës, i Politikave Komunitare etj), Andreotti ishte një nga eksponentët më të rëndësishëm e më të votuar të partisë Democrazia Cristiana dhe ndër protagonistët e jetës politike italiane të gjysmës së dytë të shekullit të shkuar. Prej thuajse 70 vjetësh parlamentar. Karriera e tij politike nisi më 1946 kur falë Alcide De Gasperit u bë anëtar i Asamblesë kushtetuese. Më pas, nga viti 1948 deri më 1991 është zgjedhur gjithnjë deputet, e nga 1991 deri më sot ka qenë Senator i përjetshëm i emëruar nga ish presidenti Francesco Cossiga.
Gjatë jetës së tij në politikë, Andreotti është shquar për cinizëm dhe është identifikuar si emblemë e një fuqie që lind e ushqehet në zonat e errëta.
Besimtar, studioz, serioz do të mbahet mend edhe për ironinë, humorin e tij të hollë e për batuta të famshme si “Fuqia bren atë që nuk e ka” apo “të mendosh ket bën mëkat, por shpesh i bie më të”.
Red. Shqiptari i Italisë