I frymëzuar nga një fakt historik për të cilin populli ynë ndihet edhe sot krenar, romani i fundit i Ibrahimit rrëfen Historinë përmes historisë së Rebekës e të familjes së saj të ndarë mes Shqipërisë dhe Amerikës
Romë, 11 prill 2017 – Prej disa ditësh, ka dalë në treg “Il tuo nome è una promessa”, romani i fundit i Anilda Ibrahimit. Ashtu si edhe tre të parët, “Rosso come una sposa”, “L’amore e gli stracci del tempo” dhe “Non c’è dolcezza” edhe ky i fundit është i shtëpisë botuese Einaudi me të cilën shkrimtarja e mirënjohur ka ndërtuar një bashkëpunim të frytshëm nga viti 2008.
Për “Il tuo nome è una promessa” Ibrahimi është frymëzuar nga një fakt historik për shumë kohë thuajse i panjohur edhe për vetë shqiptarët, për të cilin sot ndihen të gjithë krenarë. Është fjala për mikpritjen e besën që shqiptarët i ofruan hebrenjve gjatë luftës së dytë botërore duke mundësuar që gjatë kësaj periudhe prania e tyre në Shqipëri, ndryshe nga ç’ndodhi në çdo vend tjetër të Evropës, të dhjetëfishohej.
Romani ambientohet në ditët e sotme, ka në qendër figurën e bukur të Rebekës që përmes historive të grave të brezave të shkuara të familjes së saj hedh dritë mbi Historinë. Rebeka jeton në Amerikë. Njeh pak historinë e familjes së saj por një transferim në Tiranë për punë do t’i japë mundësi të njohë nga afër botën ku e ëma e saj kaloi një pjesë të jetës së vet, ku për rreth 50 vjet i ka mbetur e mbyllur si në burg tezja.
“Anilda Ibrahimi di të rrëfejë lidhjet e gjakut të thyera nga Historia duke treguar që, thellë-thellë, mes largimit dhe kthimit nuk ka asnjë ndryshim” shkruan shkrimtari i njohur italian Diego De Silva.
“Historia ka gjithnjë një emër gruaje në romanet e Anilda Ibrahimit Reflekton guximin e nënave, pasiguritë e nuseve, ëndrrat dhe zhgënjimet e bijave. – shkruan për Il Piccolo kritiku letrar Alessandro Mezzena Lona – Anilda rrëfen britmën kafshërore të Fuqisë, dhunën e verbër të racizmit, forcën e shurdhër të dogmatizmit me lotët e buzëqeshjet e vajzave që mësojnë të durojnë në heshtje”.
Edhe në këtë roman Ibrahimi dallohet për gjuhën e saktë, të zhdërvjelltë të cilës nuk i mungojnë tonet e humorit që të sjellin buzëqeshjen në fytyrë edhe në histori të dhimbshme e të ndera si ato të rrëfyera në të.
