Janë ata që kanë lindur gjatë vitit 2014. Shifra është 232 më e ulët se dy vitet pararendëse. Të dhënat e fundit të Institutit italian të statistikave
Romë, 2 dhjetor 2015 – Në Itali kanë lindur vitin e shkuar 502.596 fëmijë, rreth 12 mijë më pak se një vit më parë. Rënie kjo që vërehet për të gjashtin vit rresht: në vitin 2008 kanë lindur 576.679 fëmijë ndërsa vitin e shkuar 514.308.
Vitin e shkuar, një në pesë fëmijë, apo 104.056 të sapolindur kanë të paktën një prind të huaj. Për të dytin vit rresht, edhe shifra e këtyre të fundit është në rënie; numëroheshin 104.100 në vitin 2013 dhe 107.339 në vitin 2012.
Edhe për komunitetin shqiptar numri i të lindurve është në rënie: në vitin 2014 kanë lindur 10.314 fëmijë me paktën njërin prind shqiptar. Në vitet 2013 e 2012 kjo shifër ishte 10.546.
Janë këto disa nga shifrat e raportit më të fundit të Institutit Statistikor Italian, ISTAT, mbi lindjet në Itali për vitin 2014.
Duke parë shtetësinë e prindërve, raporti vë në dukje se kanë pësuar rënie lindjet nga të gjitha llojet e çifteve, qoftë ato italiane, qoftë ato të përziera e qoftë ato të përbëra nga dy të huaj. Rënia është kryesisht pasojë e lindjeve më të pakta të çifteve italiane (rreth 12 mijë më pak se në vitin 2013).
Bie gjithashtu numri i fëmijëve të lindur nga të dy prindërit të huaj që është 75.067 e përbëjnë 14,9% të të gjitha lindjeve. Rënia vazhdon prej dy vjetësh (numëroheshin rreth 5 mijë lindje më shumë në vitin 2012).
Po të merret në konsideratë shtetësia e nënave të huaja, njësoj si një vit më parë, në vend të parë renditen rumunet (19.730 të sapolindur në vitin 2014), në të dytin marokenet (12.217) dhe në vend të tretë shqiptaret (9.606 në vitin 2014 por ishin 9.966 në vitin 2013) që përputhet edhe me renditjen e komuniteteve të huaja në Itali.
Më në hollësi, për komunitetin shqiptar, nga raporti shihet që 8.162 fëmijë të sapolindur i kanë të dy prindërit shqiptarë, 708 kanë babanë shqiptar e nënën italiane dhe 1.444 kanë nënën shqiptare dhe babanë italian, gjë që konfirmon prirjen e shqiptarëve për të krijuar familje mes bashkëkombësish.
Mes shqiptarëve janë në modë emrat Gabriel e Noemi
Një kureshti e trajtuar në raportin ISTAT janë emrat që më shumë përdorën për të sapolindurit. Në përgjithësi, ata që hasen më shpesh janë Francesco e Alessandro për djemtë e Sofia e Giulia për vajzat.
Interesante të dhënat mbi të huajt në veçanti. Më të përdorurit, njësoj si gjatë viteve 2013 e 2012, rezultojnë Adam (597 të sapolindur janë quajtur kështu), Rayan (359). Por menjëherë pas këtyre emrave gjejmë Youssef e Mohamed. Për vajzat, emrat e preferuar mbeten Sara (499), Sofia (456).
Parapëlqimet e prindërve në zgjedhjen e emrave, mes tradicionalëve të kulturës së origjinës dhe atyre italianë apo perëndimorë, ndryshojnë sipas kombësive. Ata që më shumë se të tjerët zgjedhin për fëmijët e tyre emra perëndimorë e jo tradicionalë të kulturës së tyre janë kinezët që në gjendjen civile regjistrojnë fëmijët e tyre me emra italianë si Matteo, Andrea, Kevin e Kimi, Alessio, Marco e Leo. Ndërsa për vajzat më të parapëlqyerit janë emrat Emily, seguito da Sofia, Angela e Serena. Krejt ndryshe sillen prindërit nga Maroku, India, Tunizia apo Bangladeshi që zgjedhin për fëmijët e tyre kryesisht emra që janë të traditës së vendlindjes.
E shqiptarët? Njësoj si kinezë dhe rumunë, zgjedhin t’u vënë fëmijëve të tyre emra të huaj. Mes dhjetë emrave të parapëlqyer prej tyre nuk ka asnjë të mirëfilltë shqiptar. Emrat që hasen më shpesh mes të sapolindurve në Itali nga prindër shqiptarë janë Noemi (160 vajza të lindura vitin 2014), Aurora (149) që në të vërtetë është emër mjaft i përdorur edhe më parë në Shqipëri, Melissa (97), Emma (81), Emily (80) për vajzat dhe Gabriel (98 fëmijë të lindur vitin 2014), Kevin (96), Andrea (81), Matteo (72), Noel (68) për djemtë. Nuk vë askush në dyshim që do të ketë edhe Rozafa, Teuta, Arbër, Gent, Ilir por sipas të dhënave të ISTAT-it, të sipërpërmendurit janë më të përdorurit.
Siç e kemi thënë edhe të tjera herë, faktorët që ndikojnë në zgjedhjen e emrit të fëmijës janë të shumtë. Në emigrim, ndoshta më shumë se në Shqipëri, mund të parapëlqehet zgjedhja e një emri të huaj për t’i shprehur mirënjohjen dikujt që të ka ndihmuar dhe e ke për zemër, përpjekja për t’u integruar, dëshira për t’i dhënë fëmijës emër që të mos e dallojë atë shumë nga bashkëmoshatarët mes të cilëve rritet (mjafton mbiemri!), apo edhe një që të mund të shkruhet e lexohet njësoj në shqip e italisht.
Keti Biçoku
(Ndiqni Shqiptariiitalise.com edhe në Facebook dhe Twitter)
